Marjolein & Nick

"Ik had een vrij duidelijk beeld van wat ik zocht," vertelt Nick, "zonder een hele eisenlijst te hebben hoor. Het belangrijkste is dat mijn partner het prettig met kinderen moet vinden, want ik heb een inwonende dochter van tien jaar. Verder is het praktisch als ze in de omgeving woont, en als ze een beetje Engels verstaat want ik kom van oorsprong uit Groot-Brittannië."
"Dat Engelse accent maakt hem heel charmant hoor!" valt Marjolein in. "Ik vond het netjes dat de consulente mij van tevoren hierover belde. Ze zei, ik heb een hele leuke man voor je gevonden, hij is vijf jaar jonger, Engels van origine en heeft een inwonende dochter. Of ik daar geen bezwaar tegen had. Nieuwsgierig als ik was zei ik, kom maar op!"

Mama, wat stoer van je

Marjolein heeft zelf twee volwassen dochters die ze vanaf het begin heeft verteld van haar inschrijving bij Mens & Relatie. "Ik vertelde ze dat het stoplicht voor mij weer op groen stond. Ze zeiden, mama, wat stoer van je. Het was fijn dat ze me steunden, want kijk, ik kom gewoon nauwelijks nieuwe mannen tegen. Ik werk in een vrouwenberoep en ga niet zomaar een kroeg in, dus dan wordt het lastig."
Na een drietal ontmoetingen, wisten Marjolein en Nick allebei dat ze graag met elkaar verder wilden. Nick: "Marjolein is een heel aantrekkelijke vrouw en ze is emotioneel rustig, stabiel, kalm in haar gedrag en oordeel, maar zeker niet saai! Haar vrolijkheid, dat vind ik zo prettig aan haar. Dit voelt gewoon goed."
"We zijn beiden optimistisch ingesteld," zegt Marjolein. "Nick is een goedlachse, vriendelijke man. We praten allebei makkelijk en hebben een vergelijkbare achtergrond – we zijn zelfs naar dezelfde school gegaan vroeger, dat was grappig om te ontdekken. En ik bleek bij zijn ouders om de hoek te wonen; die heb ik inmiddels ook ontmoet. Toen ik me inschreef dacht ik nog, misschien wordt het wel niks met zo'n bureau. Maar naar Nick was ik op zoek. Nu denk ik vaak, wauw, dat dit ons nog overkomt, op onze leeftijd!"

Mijn eerste meisje

En hoe loopt het verder met de kinderen? Nick: "Voor mijn dochter is het natuurlijk best wennen dat papa een nieuwe vriendin heeft. Daarom doen we het voorzichtig aan. Ik heb haar ook gezegd dat we gewoon in ons huis blijven wonen en dat zij altijd mijn eerste meisje zal blijven."
Marjolein kan zich daar helemaal in vinden. "Ook ik blijf voorlopig gewoon in mijn eigen huis, dat hebben we haar ook verteld. Tien jaar is toch een kwetsbare leeftijd, dus we nemen kleine stapjes. En mijn volwassen dochters? Ja, die hebben Nick al ontmoet hoor. Mijn jongste zei naderhand: je bent helemaal jezelf bij Nick. Dat vond ik een heel mooi compliment."
"Omdat we allebei echt familiemensen zijn, is het extra fijn dat het ook met de beide families goed klikt," besluit Nick. "We willen nog even speciaal consulente Joke Dolphin bedanken, want zij heeft ons na een prima bemiddeling samengebracht. We zijn haar daar heel dankbaar voor."